Canım sıkılınca esniyorum. Uykum geldiğindeki gibi değil. Bırakın beni bir köşede ağlayayım esnemesi bu. Lütfen bana tek kelime ettirmeyin de uzun uzun düşüneyim esnemesi. Şimdi bana hiç soru sorma, cevap verecek halde değilim, sana bir şeyler anlatmaya bile gücüm yok esnemesi işte. Beni şu köşede bırakın, esneyeceğim.

Benden iyi, benden uzak
bir ben bulamam.
Ne kadar kaçsam o kadar iyi
ama hiç engel olamam.

Ben iyi, ben kötü,
ben en çirkini güzellerin.
Benden iyi, benden uzak
bir ben bulamam.
Benden iyi, benden uzak
bir yer bulamam.
Ne kadar yoksam o kadar iyi
ama görünmez olamam.

Ben iyi, ben kötü,
ben çirkini güzellerin.
Benden iyi, benden uzak
bir yer bulamam.

sokağa çıkıp tüm hayallerim ve anılarımı ağır çekimde klipleştirirken, havada yürüme hissi uyandırıyor bu şarkı.

bu bir sevdadır sevgilim, sevdalarım senden ibarettir.
bu bir şiir değildir, sen şiir sevmezsin.
bu bir roman değildir, romanlar düzenle ilerler.
bu bir hikaye değildir, hikayelerin sonu olur.
bu bir masal değildir, masallar mutlu biter.
keşke her şeyden vazgeçmeden gizlice evlenseydik.

Sevilmek mi? -öyleyse bırakma yüreğini
Şimdiki yolundan ayrılmaya.
Olduğun her şeyken şimdi,
Olmadığın şey olma.
Böylece kibarlığın, lütfun,
Aşkın güzelliğin,
sonsuz bir övgü konusu olacak yeryüzünde,
ve aşk-basit bir görev.

Poe

Hayatın anlamı olmadığı zamanlar şimdi, Ne zaman anlamlı oldu ki? Neyse, özlem’in kurşunları yağar üstüne belki, elinden bir şey gelmez, yapmak istediğin şeyler vardır, yapamazsın! Üzülürsün belki, o kadar işte, üzülmekle kalırsın, içinde söylemek istediğin o kadar düşünceler vardır ki, öyle kalır, üzüntünü ölüm sevincine katlar, yaşarsın, acı verir sana, ölmek istersin ama, korkarsın, yaşamak güzel derler hep, belki öyle, yaşama sevinci denen kavramı sokarlar aklına, alışırsın, sigara gibi bağlanırsın, alıştırdıktan sonra çekip giderler, üzülürsün, elinden gelen tek şey alışkanlıklarını devam ettirmektir,  belki de, yapmak istemezsin, Ama, alışmışsın bir kere, yaşarsın hayatını, belki yaşadığını sanırsın, Ama sende biliyorsun, Aslında, yaşayan bir ölü bedende can çekiştiğini,  iyi düşünürsün, içine ederler, Çalmak en iyi yaptıkları iş nasılsa, neyse, benim yaşayan ölü kılığına dönmem gerek, vakit geldi çünkü, Ç/alıştık bir kere.

”ben sana ne demiştim, kalbinle görmeyi bırak daha mutlu olursun.”

Camın dışında hayat var; nefes var. Görüyorum ama tutamıyorum. Çok yakın.